حسین(ع)
تا نفس آید زدل خسته ام
من به در خانه تو بسته ام
تا که در این وادی عشق توام
دل به خدا از همه بگسسته ام
با دل بشکسته صدایت کنم
کن نظری بر دل بشکسته ام
هر چه کنم گریه برایت کم است
تا به سر خوان تو بنشسته ام
در کنف مهر تو مولا حسین
با ید بیضای تو وارسته ام
برده ز کف تاب و توانم حسین
عشق تو آرام دل خسته ام
+ نوشته شده در شنبه ۱۳۸۵/۱۱/۰۷ ساعت 6:38 توسط فرهاد
|